Δυο περιγραφές από το Μ. Καραγάτση
Οι καύσωνες είναι διαχρονικοί. Υπήρχαν, υπάρχουν (πιο έντονα) και θα υπάρχουν (εντονότερα). Διαφορετική είναι η αντιμετώπισή τους ανά εποχές. Αλλιώς τους πάλευε ο κόσμος τη δεκαετία του ’50, αλλιώς του ’80, αλλιώς τον 21ο αιώνα. Η σειρά είναι: εφημερίδα που ανεμίζει ή βεντάλια, ανεμιστήρας, κλιματιστικό.
Πώς βίωναν οι άνθρωποι τη σφοδρή ζέστη, πριν από τα κλιμαστικά και τους ανεμιστήρες, δηλαδή πριν από εξήντα ή εβδομήντα χρόνια; Θυμηθήκαμε μια περιγραφή στο «Το 10» του Μ. Καραγάτση και την αναζητήσαμε για να τη μεταφέρουμε στον Harddog. Τη βρήκαμε στις σελίδες 19-20 τής έκδοσης του 2007 από το «Βιβλιοπωλείο της Εστίας». Μεταφέρουμε δυο αποσπάσματα:
(...) Η μεγάλη πολιτεία δέχτηκε παθητικά τη λάβα τ' ουρανού κι αποκάρωσε, σαν τεράστιο χταπόδι ξεβρασμένο στην ακρογιαλιά, που άπλωσε τα πλοκάμια του πλάι στ' ακύμαντο αχνιστό νερό, και σιγοψοφάει από καΐλα και ασφυξία.
(...) Κανείς δεν χόρταινε ύπνο. Τη νύχτα μόνο μετά τα μεσάνυχτα δρόσιζε κάπως το ύπαιθρο (τα σπίτια, μέσα, ήταν φούρνος νύχτα μέρα) κι οι άνθρωποι αποκάτιαζαν στις αυλές, τα λιακωτά και τα μπαλκόνια. Μα ο ήλιος, ανατέλλοντας από τις πέντε, τους ξυπνούσε με τις πρώτες καυτερές του αχτίνες. Όσο για τον μεσημεριανό ύπνο, λόγος δεν γινόταν. Όπως τα καρωμένα μάτια πήγαιναν να κλείσουν, κύμα ιδρώτα ανάβλυζε και σκέπασε όλο το κορμί, διώχνοντας τον ύπνο. Απόμενε η νάρκη, που γενόμενη πιο έντονη όσο περνούσε η μέρα, σε συνόδευε ως τη νύχτα και σ' έριχνε κατάκοπο στο στρώμα.
Ο Λίβας στη Λάρισα
Αποποίηση ευθύνης
Ο ιστότοπος είναι μια πλήρως αυτοματοποιημένη υπηρεσία συνάθροισης, ταξινόμησης και ανάρτησης συνοπτικών ειδήσεων και νέων από άλλους ελληνικούς ειδησεογραφικούς ιστότοπους, μέσω της τεχνολογίας RSS. Δεν αναλαμβάνουμε καμία ευθύνη για την επάρκεια, ποιότητα, πληρότητα ή ακρίβεια των ειδήσεων και των νέων που δημοσιεύονται. Δείτε περισσότερα στο τμήμα "Αποποίηση Ευθύνης" των Ορων Χρήσης.