Χρήστος Μέγας: Η φορολογία ως εσωτερικός αναγκαστικός… δανεισμός

Η σε πυκνά χρονικά διαστήματα πρωθυπουργική επαναπροσέγγιση των επιδοματούχων αφενός δείχνει ότι η ΝΔ δεν έχει άνετο (δημοσκοπικό) προβάδισμα και αφετέρου αποκαλύπτει ότι στο Μέγαρο Μαξίμου είναι αποφασισμένοι, παντί τρόπω, να διαμείνουν εκεί σαν παρεπιδημούντες…

Έτσι παραχωρήθηκαν πτυχία ανωτάτης εκπαίδευσης στους καλλιτέχνες, τα όποια είχαν αφαιρεθεί σε μια νύχτα, δόθηκαν επιδόματα σε συνταξιούχους των 2.000 ευρώ το μήνα που τα πληρώνουν οι καταναλωτές (ΦΠΑ) των 400 ή 600 ευρώ κ.α.

Αλλά στο τέλος φορολόγησαν έως και… 70% τα ποσά που δόθηκαν σαν αυξήσεις στις συντάξεις!

Κοντολογίς και υπό το φάσμα της αποχής, σαν πολιτική στάση αποδοκιμασίας του κυβερνώντος κόμματος στο βαθμό που δεν έχει διαμορφωθεί -μέχρι στιγμής- σαφής εναλλακτική ατζέντα, χρησιμοποιούνται τα υπερέσοδα από τα είδη πρώτης ανάγκης (τρόφιμα, ρεύμα, καύσιμα) για να αναπαραχθεί το πατερναλιστικό κράτος της δεξιάς.

Πρόκειται για αναγκαστικό εσωτερικό δανεισμό, κάτι σαν αναδιανομή μεταξύ των φτωχών στρωμάτων, για την καταβολή προεκλογικών επιδομάτων on/off (μια κι έξω, χωρίς να επαναλαμβάνονται).

Η κυβέρνηση καταφεύγει σε αυτή την ακραία φοροεπίθεση, τόσο με τους έμμεσους φόρους (που κρατάει υψηλά και «υπεραποδίδουν» λόγω εκρηκτικής ανόδου των πρώτων υλών και της τιμής των προμηθειών), όσο και με τους άμεσους ενόσω δεν τιμαριθμοποιείται η φορολογική κλίμακα και οι (ονομαστικές) αυξήσεις δεν διασφαλίζουν, εν τέλει, το διαθέσιμο εισόδημα.

Έτσι άκοπα οι αρχές εισπράττουν φόρους και άδικα οι ενδιάμεσοι, πλειστάκις, ενθυλακώνουν τον ΦΠΑ «στεγνώνοντας» τους καταναλωτές και προκαλώντας πληθωρισμό υπερκερδών. Μόνο και μόνο επειδή ακρίβυναν οι εισαγόμενες ζωοτροφές ή γιατί βγαίνει πολιτικό χρήμα από το λαθρεμπόριο.

Έλλειμμα… ιδιωτικού τομέα

Είναι ο πληθωρισμός κερδών και φοροδιαφυγής, σε συνδυασμό με την κατάρρευση της παραγωγικής βάσης (υποχώρηση παραγωγικότητας του ιδιωτικού τομέα), που εκτίναξαν το έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο στο +60% το 2022. Δείκτης που αποκαλύπτει το παραγωγικό έλλειμμα του ιδιωτικοί τομέα…

Παράλληλα:

1/Η εμφανιζόμενη σαν αύξηση των συντάξεων της τάξης του 7,75% αυξάνει τις ποικίλες κρατήσεις, περιορίζοντας τα «καθαρά» κάτω του 1/3 των εξαγγελιών με (επίσημο) πληθωρισμό 9,6% (2022) και την ακρίβεια των τροφίμων στο 15,4% (Ιανουάριος 2023).

Ενδεικτικά: μια σύνταξη των 1.400 ευρώ δεν υποχρεούνταν σε Εισφορά Αλληλεγγύης Συνταξιούχου (ΕΑΣ). Μετά την αναπροσαρμογή (7,75%) διαμορφώνεται στα σε 158,5 ευρώ οπότε παρακρατείται επιπλέον φόρος 25 ευρώ, συν 45 ευρώ ΕΑΣ (3% στο σύνολο) και 7 ευρώ υπέρ Υγείας (ΕΟΠΥΥ). Συνολικές κρατήσεις επί του πρόσθετου ποσού 71%

Δηλαδή, αντί για αύξηση 7,75%, ο συνταξιούχος πήρε 2,20%. Δηλαδή καμία κάλυψη από τον πληθωρισμό καθώς φορολογήθηκα υπέρ άλλων χειμαζομένων στρωμάτων είτε για την βελτίωση των φορολογικών εσόδων…

Η κλοπή στις αντλίες

2/Στα βενζινάδικα γίνεται διπλή κλοπή που αφαιμάσσει τους καταναλωτές και, ταυτόχρονα, αναζωπυρώνει την ακρίβεια.

Ο καταναλωτής για ένα λίτρο βενζίνης το 2021 πλήρωνε περί τα 25 λεπτά ΦΠΑ (σ.σ. 24% και επί του ειδικού φόρου κατανάλωσης-ΕΦΚ) και μέσα στο 2022 έφτασε να καταβάλει από 35 έως 40 λεπτά. Μόνο και μόνο επειδή αυξήθηκε η τιμή εισαγωγής του πετρελαίου…

Πέραν της κλοπής διαθέσιμου εισοδήματος, όσο διατηρείται τόσο υψηλή η έμμεση φορολογία στα καύσιμα, τόσο καθηλώνεται η οικονομία και πυροδοτείται η ακρίβεια (παραγωγή και διακίνηση προϊόντων). Επ αυτού η κυβερνητική πολιτική μοιάζει έτοιμη να πνίξει κάθε οικονομική δραστηριότητα προκειμένου να εξεύρει πόρους για προεκλογικό φενακισμό.

Την ίδια στιγμή τα υπερκέρδη των εταιρειών εμπορίας, παρά τις κυβερνητικές εξαγγελίες, μένουν αφορολόγητα!

3/Η επιδότηση των λογαριασμών ρεύματος προέρχεται αποκλειστικά από τα τιμολόγια των καταναλωτών. Οι εταιρείες διαμορφώνουν ανεξέλεγκτα τις τιμές, οι οποίες «εξισορροπούνται» επιδοτούμενες από τα φορολογικά έσοδα ή τον λογαριασμό Ανανεώσιμων Πηγών. Την διαφορά δηλαδή πληρώνουν οι ίδιοι οι καταναλωτές με τα ακριβά τιμολόγια.

Και σε αυτή την περίπτωση ακόμη δεν έχουν εισπραχθεί η εξαγγελθείσα πρόσθετη φορολογία…

Επίδομα σε υψηλοσυνταξιούχους

4/Οι συνταξιούχοι των 1.600 ευρώ δεν έλαβαν αύξηση τον περασμένο μήνα λόγω της «προσωπικής διαφοράς». Θα έπρεπε φυσικά να τύχουν αναπροσαρμογής λόγω του λαθεμένου τρόπου επανυπολογισμού των αποδοχών τους (2019) και της ακραίας ακρίβειας.

Ένα πράγμα δεν είναι επιτρεπτό ωστόσο: Να πληρώσουν το εφάπαξ επίδομα οι καταναλωτές των 400 ή 600 ευρώ το μήνα! Είναι υποχρέωση του ΕΦΚΑ να ενισχύσει τους συνταξιούχους από τα αυξημένα έσοδα λόγω υψηλότερων αποδοχών/εισφορών.

Ο άνεργος με το επίδομα των 437 ευρώ από τον ΟΑΕΔ, ο οποίος καταβάλει ΦΠΑ 24% για ένα κρουασάν, πληρώνει εν τέλει το επίδομα του συνταξιούχου των 1.600 ευρώ. Ο οποίος μπορεί να λαμβάνει και επικουρική σύνταξη άλλα 300 ή 400 ευρώ…

Για ορισμένους μοιάζουν λεπτομέρειες όλα αυτά. Πολλοί λένε «ότι αρπάξουμε προεκλογικά…».

Ίσως όμως να μην είναι έτσι. Μετά την κρίση του 2008-9 και τα δραματικά χρόνια που ακολούθησαν, ο πολίτης είναι περισσότερο ψυλλιασμένος με όσα εξαγγέλλονται. Δεν αρκούν πια τα «καθρεφτάκια» του κομματικού εντυπωσιασμού. Ξέρει ότι στην τσέπη θα μπουν εξαιρετικά λίγα, είτε γιατί το μεγαλύτερο μέρος θα γίνουν φόροι (παρακράτηση στην… πηγή), είτε θα υπεξαιρεθούν από τους ενδιάμεσους (ΦΠΑ).

Συνήθως για την ενίσχυση της κερδοφορίας δια της… καθιερωμένης φοροδιαφυγής εν μέσω κατάρρευσης των εισπρακτικών μηχανισμών.

Στήριξη παραγωγής

Δεν χρειάζεται καν η ανάκληση της μοίρας του παρελθόντος. Ο στόχος για τα πλεονάσματα κατά τα επόμενα χρόνια σημαίνει περικοπές δαπανών. Χωρίς, από την άλλη, η χώρα να μπορεί να δανειστεί (όπως κάνουν οι ΗΠΑ, η Γερμανία, η Γαλλία κ.α.) προκειμένου να στηρίξει την παραγωγή βάση.

Οι φόροι στην κατανάλωση για τα πλεονάσματα και η αδυναμία στήριξης παραγωγικών κλάδων αναμένεται να συμπιέσουν την εναπομείνασα παραγωγική υποδομή. Θα παραμείνει στο «επιχειρείν» ο άναρχος τουρισμός με το αρνητικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα και την συνεχώς αυξανόμενη εξάρτηση από το εξωτερικό (εμπορικό έλλειμμα). Ουσιαστικά οι επισκέπτες θα φέρνουν μαζί και το σιτηρέσιο μαζί τους…

Αυτή η διαλυτική διαδικασία πρέπει να αναστραφεί με μέτρα ενίσχυσης της παραγωγής/βιομηχανίας, της στήριξης των αγροτικών προϊόντων (συσκευασία/τυποποίηση) και δημιουργίας Δικτύων ώστε να αναστρέψουμε το brain drain προσφέροντας καλύτερες δουλειές.

Ας το επαναλάβουμε: για τους μεγαλύτερης ηλικίας ψηφοφόρους η ακρίβεια θα κρίνει την κάλπη. Και για τους Νέους, η απουσία προοπτικής!

(Ο Χρήστος Μέγας είναι δημοσιογράφος)