Οι εφημερίδες προσπάθησαν με σπασμωδικές κινήσεις να επιζήσουν. Ζήτησαν να μπουν στα σούπερ μάρκετ –και τις έβαλαν. Ποιος έχει δει έντυπο σε πάγκο σούπερ μάρκετ; Σε κάποια που μπήκε παραχώθηκε σε γωνιές, σχεδόν αόρατες για τους πελάτες. Όπως ανέβαιναν τα φύλλα στα ράφια, έτσι έφευγαν στις επιστροφές. Ανέγγιχτα ακόμα και από λαθραναγνώστες…
Καθώς μικραίνουν ολοένα οι κυκλοφορίες, μικραίνει η ποιότητα των εντύπων. Λιγότερες σελίδες, λιγότεροι συντάκτες, λιγότερες (ανύπαρκτες μάλλον) αποστολές, λιγότερη δύναμη – αλλά για αντίδοτο περισσότερη κομματικοποίηση.
Και από την άλλη ανεβαίνει το κόστος στο χαρτί, στις προσφορές (στις οποίες έχουν παγιδευτεί οι κυριακάτικες και σαββατιάτικες), στα πιεστήρια, χωρίς ο αναγνώστης να μπορεί να βοηθήσει. Και πώς να το κάνει; Οι φτηνότερες εφημερίδες της Αθήνας κοστίζουν ένα ευρώ. Οι άλλες, που είναι και οι περισσότερες, από 1,20 έως 2. Άρα ο αναγνώστης για 24-25 καθημερινές εκδόσεις θέλει τουλάχιστον 24-25 ευρώ, όσο δηλαδή μια συνδρομή σε κινητό τηλέφωνο, που πέρα από όλα τα άλλα προσφέρει και πρόσβαση στην αδιάκοπη ενημέρωση
Γι’ αυτό η πορεία του Τύπου είναι προδιαγεγραμμένη. Και κάθε φορά που κλείνει μια εφημερίδα περιμένουμε την επόμενη. Που έρχεται με φυσική νομοτέλεια να περάσει στην ιστορία.
*Δημοσιεύτηκε στο Harddog τον Ιούνιο του 2023. Το αναδημοσιεύουμε, με ελάχιστες αλλαγές, παίρνοντας αφορμή τη διακοπή έκδοσης της On time.
Αποποίηση ευθύνης
Ο ιστότοπος είναι μια πλήρως αυτοματοποιημένη υπηρεσία συνάθροισης, ταξινόμησης και ανάρτησης συνοπτικών ειδήσεων και νέων από άλλους ελληνικούς ειδησεογραφικούς ιστότοπους, μέσω της τεχνολογίας RSS. Δεν αναλαμβάνουμε καμία ευθύνη για την επάρκεια, ποιότητα, πληρότητα ή ακρίβεια των ειδήσεων και των νέων που δημοσιεύονται. Δείτε περισσότερα στο τμήμα "Αποποίηση Ευθύνης" των Ορων Χρήσης.