Αν και θα μπορούσαμε σχηματικά να διαχωρίσουμε το μισό περίπου
αιώνα μεταπολιτευτικής δημοκρατίας σε περιόδους, με σημείο τομής το
καλοκαίρι του 1989, εν τούτοις, κοινό στοιχείο, σε όλα αυτή την
ιστορική φάση, των εκλογικών αναμετρήσεων, υπήρξε η εκ των
προτέρων ασφαλής πρόβλεψη, για τον νικητή.
Μοναδική ίσως εξαίρεση αποτέλεσαν οι εκλογές του Απριλίου 2000,
όπου η πρωτιά, άρα και ο τελικός νικητής, εναλλάσσονταν μεταξύ
ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, τόσο στο διάστημα πριν από την προκήρυξη των
εκλογών, αλλά και στη διάρκεια της μακράς προεκλογικής περιόδου. Κι
εκεί όμως τελικός νικητής ήταν το ΠΑΣΟΚ, που είχε «πάρει κεφάλι»
στην έναρξη του προεκλογικού αγώνα.
Ακόμη και στις «δίδυμες» εκλογές Μαΐου-Ιουνίου 2012, που πολλοί
επικαλούνται, εν όψει της αναμέτρησης της 21ης Μαΐου 2023, φαβορί
για την πρωτιά ήταν η ΝΔ, κάτι που επιβεβαιώθηκε και στις δύο κάλπες.
Μένει να δούμε αν θα συμβεί κάτι ανάλογο και τώρα…
Το ενδιαφέρον, σε αυτή την πορεία των μεταπολιτευτικών εκλογικών
αναμετρήσεων έγκειται στο ότι, πέρα από τη βεβαιότητα για την
κατάταξη των κομμάτων, υπήρχε ασφαλής, εκ των προτέρων,
πρόβλεψη και για τις άλλες παραμέτρους, όπως το εύρος της διαφοράς
ή τη δυναμική που ανέπτυσσαν τα κόμματα.
Αυτό δε, συνέβαινε και στην πρώτη 15ετία (1974-1989) όταν δεν είχαν
«εφευρεθεί» στην Ελλάδα οι εταιρείες μετρήσεων. Στις πρώτες εκλογές,
μετά την πτώση της χούντας, επί παραδείγματι, παρά την έλλειψη
δημοσκοπήσεων, αποτελούσε κοινό μυστικό ότι η ΝΔ του Κωνσταντίνου
Καραμανλή, όχι μόνο θα ήταν ο νικητής των εκλογών, αλλά και θα
πετύχαινε υψηλό ποσοστό.
Αυτή άλλωστε ήταν και η μόνη σταθερά εκείνης, της πρώτης
μεταδικτατορικής εκλογικής αναμέτρησης, καθώς στο πεδίο της
κεντροαριστεράς, όσο και της παραδοσιακής αριστεράς, με το ΚΚΕ να
συμμετέχει για πρώτη φορά μετά το 1936, τα πράγματα ήταν υπό
διαμόρφωση.
Για τούτο άλλωστε και εκείνες οι εκλογές, τέσσερις μόλις μήνες μετά
την αυτοκατάρρευση της χούντας, χαρακτηρίστηκαν ως μεταβατικές.
Απ’ αυτή την άποψη, η κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση, εκείνη που θα
αποσαφήνιζε το τοπίο και τη διάρθρωση της πολιτικής ζωής, για τα
επόμενα πολλά χρόνια και δεκαετίες, ήταν οι επόμενες, με την πρόωρη
προσφυγή στις κάλπες, τρία ακριβώς χρόνια αργότερα, τον Νοέμβριο
του 1977.
Παρενθετικά να επισημάνουμε πως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ποτέ,
στα 15 περίπου, αθροιστικά, χρόνια που χρημάτισε πρωθυπουργός,
προδικτατορικά και μεταδικτατορικά, δεν εξάντλησε την τετραετία. Θα
έλεγε κανείς, με κάπως σκωπτική διάθεση, πως αυτό, η μη εξάντληση
της τετραετίας, είχε εξελιχθεί σε θέμα αρχής για τον «πατριάρχη» της
σύγχρονης δεξιάς παράταξης, χωρίς να παραγνωρίζουμε τις εκάστοτε
συγκυρίες.
The post Υπήρχε πάντα φαβορί appeared first on kontranews.gr - Τελευταίες εξελίξεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο..
Αποποίηση ευθύνης
Ο ιστότοπος είναι μια πλήρως αυτοματοποιημένη υπηρεσία συνάθροισης, ταξινόμησης και ανάρτησης συνοπτικών ειδήσεων και νέων από άλλους ελληνικούς ειδησεογραφικούς ιστότοπους, μέσω της τεχνολογίας RSS. Δεν αναλαμβάνουμε καμία ευθύνη για την επάρκεια, ποιότητα, πληρότητα ή ακρίβεια των ειδήσεων και των νέων που δημοσιεύονται. Δείτε περισσότερα στο τμήμα "Αποποίηση Ευθύνης" των Ορων Χρήσης.