Του ΛΕΥΤΕΡΗ ΚΑΝΑ
Κοίτα σύμπτωση. Ενώ εξελισσόταν η συζήτηση για την πολιτική παρακαταθήκη του Ανδρέα Παπανδρέου, κυκλοφορούσε το βιβλίο του παλαίμαχου συναδέλφου μας Θανάση Λάλα, με προσωπικές εκμυστηρεύσεις του αξέχαστου ηγέτη.
Από το πρωτοσέλιδο της ΕΣΤΙΑΣ της Κυριακής, που περιείχε «ερανίσματα» από αυτές τις εκμυστηρεύσεις, ξεχωρίσαμε δύο φράσεις, που κατά ένα μεταφυσικό τρόπο, αποτελούν την «εκ του τάφου» απάντηση του ίδιου του Ανδρέα Παπανδρέου.
Η μία φράση, επί της οποίας θα επανέλθουμε, αφορά στις σχέσεις του Ανδρέα Παπανδρέου με την Αριστερά. Όπου ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ, κάνοντας την αντιδιαστολή με τη στάση του πατέρα του, στα μεταπολεμικά-μετεμφυλιακά χρόνια, τονίζει ότι είχε πάντα και επεδίωκε να έχει, πολύ καλές σχέσεις με τον χώρο και τον κόσμο της Αριστεράς.
Η δεύτερη φράση, αφορούσε στο ΠΑΣΟΚ μετά τον ιδρυτή του. Η δηλητηριώδης αιχμή «δε γνωρίζω πόσο οικείες με τα οράματα του ΠΑΣΟΚ θα είναι οι μελλοντικές ηγεσίες του», δε φαντάζει απλώς προφητική. Συνιστά ένα είδος λεπτού σαρκασμού, απότοκο της σπάνιας διορατικότητάς του, αλλά και της βαθιάς γνώσης της «ανθρωπογεωγραφίας» του Κινήματος.
Ως προς το δεύτερο, εναπόκειται στους νυν επιγόνους να στοχαστούν ή και να αναστοχαστούν, κατά πόσο νιώθουν οι ίδιοι «οικείοι» των οραμάτων και ιδρυτικών αρχών του ΠΑΣΟΚ και του ιστορικού ηγέτη του.
Ως προς το πρώτο, όμως, μιλάει η ιστορία. Από τα ύστερα μετεμφυλιακά-προδικτατορικά χρόνια, με τον ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας με ηγετικά στελέχη της τότε ΕΔΑ (ας ανατρέξουν οι ιστοριοδίφες στο βιβλίο του Μίμη Ανδρουλάκη για τον Μίκη Θεοδωράκη, όπου περιγράφει μια άγνωστη συνάντηση του μουσικοσυνθέτη με τον Ανδρέα, στην περίοδο των «Ιουλιανών»), μέχρι βεβαίως όλη την περίοδο της Μεταπολίτευσης.
Όπως υπενθύμισε άλλωστε ο Νίκος Μπίστης, απευθυνόμενος στον συνονόματό του, πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, η συνεργασία του ΠΑΣΟΚ με τον τότε ΣΥΝ, απέκτησε τις πιο προωθημένες της μορφές (κοινοί υποψήφιοι στις μονοεδρικές περιφέρειες, αλλά και στους τρεις μεγάλου δήμους από τον πρώτο γύρο), στις βουλευτικές εκλογές του Απριλίου 1990 και τις αντίστοιχες για την Αυτοδιοίκηση, το φθινόπωρο του ίδιου χρόνου.
Όχι σε ουδέτερο και ανύποπτο χρόνο, αλλά σε περίοδο που ο ιστορικός ηγέτης της προοδευτικής παράταξης ήταν υπόδικος στο Ειδικό Δικαστήριο, με τις ψήφους και του ΣΥΝ.
Το πόσο σχετικοί είναι ορισμένοι με την ιστορία του ΠΑΣΟΚ και την προσωπική διαδρομή του ιδρυτή του, είναι όσοι αναφέρονται σε δήθεν σχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ με τη 17 ΝΟΕΜΒΡΗ (κάποιοι απ’ αυτούς φαίνεται πως έχουν πάθει «μετατραυματική αμνησία», σαν τον αστυνόμο στο «Σασμό»…).
Δε γνωρίζουν ότι η Δεξιά επένδυσε πάνω στη δήθεν σχέση του Ανδρέα Παπανδρέου, με την περιώνυμη τρομοκρατική οργάνωση; Δε θυμούνται ότι μέχρι και ως αρχηγός της κατονομάστηκε, στο πλαίσιο μάλιστα σχετικής δικαστικής έρευνας;
Το ότι επιφανή στελέχη του Κινήματος, όπως ο Κώστας Λαλιώτης θεωρούνταν «καθοδηγητές» του Γιωτόπουλου και του Κουφοντίνα; Ότι αγωνιστές της αντιδικτατορικής αντίστασης, όπως οι Σήφης Βαλυράκης και Γιάννης Καψής «υποδείχθηκαν» ως δολοφόνοι του Παύλου Μπακογιάννη και μάλιστα σε μέρα εκλογών;
Ή ότι οι Μελίνα Μερκούρη, Θεόδωρος Πάγκαλος και Γιώργος Λιάνης, θεωρήθηκαν «τρομοκράτες» επειδή κατέθεσαν μάρτυρες υπεράσπισης του «βομβιστή» Κυριάκου Μαζοκόπου;
The post Απάντηση του Ανδρέα appeared first on kontranews.gr - Τελευταίες εξελίξεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο..
Αποποίηση ευθύνης
Ο ιστότοπος είναι μια πλήρως αυτοματοποιημένη υπηρεσία συνάθροισης, ταξινόμησης και ανάρτησης συνοπτικών ειδήσεων και νέων από άλλους ελληνικούς ειδησεογραφικούς ιστότοπους, μέσω της τεχνολογίας RSS. Δεν αναλαμβάνουμε καμία ευθύνη για την επάρκεια, ποιότητα, πληρότητα ή ακρίβεια των ειδήσεων και των νέων που δημοσιεύονται. Δείτε περισσότερα στο τμήμα "Αποποίηση Ευθύνης" των Ορων Χρήσης.