Δεν τον άκουσε

Με την εμπειρία και διορατικότητά του, ο Αλέξανδρος Κατσαντώνης πρότεινε στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, να δώσει το βάρος ποινικής διερεύνησης, στην υπόθεση του γιουγκοσλαβικού καλαμποκιού.

Το σκεπτικό ήταν πολύ απλό: Πέραν του «φυσικού αυτουργού», του τότε αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Νίκου Αθανασόπουλου, που ανέλαβε με θάρρος την ευθύνη των παράνομων πράξεων, κακουργηματικού χαρακτήρα, που απαιτούνταν, προκειμένου να γίνει η «μετονομασία», θα ήταν δυνατή η παραπομπή, στο Ειδικό Δικαστήριο, για «ηθική αυτουργία» όσων υπουργών είχαν συμπράξει σε αυτές, συμμετέχοντας στις σχετικές, απανωτές συσκέψεις. Το μισό και κάτι υπουργικό συμβούλιο της εποχής.

Η παραπομπή ενός τόσο μεγάλου αριθμού προβεβλημένων υπουργών, κατά τον Κατσαντώνη, στη βάση, το τονίζουμε, ομολογημένων αδικημάτων, θα προσπόριζε πολύ μεγαλύτερο πολιτικό όφελος στη ΝΔ, απ’ ότι μια παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου, με στοιχεία, που θα κατέπιπταν με βεβαιότητα, στην ακροαματική διαδικασία.

Δυστυχώς για τη ΝΔ και τον αρχηγό της, ευτυχώς για την προοδευτική παράταξη και τον ιστορικό της ηγέτη, προπάντων όμως ευτυχώς για τη χώρα και τους πολίτες της, η συμβουλή του σοφού εκείνου ανθρώπου, δεν έγινε δεκτή. Επικράτησαν άλλες, από τους συνήθεις «αυλοκόλακες», που αποδείχθηκαν καταστροφικές για τη συντηρητική παράταξη.
Ο ίδιος ο διακεκριμένος ποινικολόγος (που αδίκως διασύρθηκε μεταπολιτευτικά, στο κλίμα «γιακωβινισμού» της εποχής, ως δήθεν συνεργάτης της χούντας), απογοητευμένος, αποχώρησε από τη θέση του συμβούλου του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, αλλά και εγκατέλειψε τα όποια πολιτικά του σχέδια (και λόγω ιδιοσυγκρασίας).

Στη «μητέρα των δικών», πάντως, δήλωσε παρών, αλλά ως συνήγορος υπεράσπισης του εκ των κατηγορουμένων Γιώργου Πέτσου, εκδηλώνοντας κατά ένα τρόπο έμπρακτα την αντίθεσή του στις επιλογές της ηγεσίας της ΝΔ.

Το τελικό αποτέλεσμα, όπως είναι γνωστό, τον δικαίωσε απόλυτα. Η «αυλαία» σε εκείνο τον κύκλο σκανδαλολογίας και σκανδαλοκατασκευής, που «στο τέλος της μέρας» δυσφήμισε την ίδια την έννοια της κάθαρσης, ταυτίζοντας την με εκείνη της σκευωρίας, τυπικά γράφτηκε τις πρώτες πρωινές ώρες της 17ης Νοεμβρίου 1992, με την πανηγυρική απαλλαγή του Ανδρέα Παπανδρέου.

Το ουσιαστικό όμως τέλος, έδωσε ο ίδιος ο ηγέτης της προοδευτικής παράταξης, λίγα χρόνια αργότερα. Έχοντας διακηρύξει από την πρώτη στιγμή, μετά τη δικαστική του δικαίωση, το… γύρισμα σελίδας, με λήθη σε όσα πλήγωσαν τη χώρα και δίχασαν τους πολίτες, με την επάνοδό του στην πρωθυπουργία, αποφάσισε την αναστολή κάθε δίωξης κατά του αντιπάλου του, για ζέουσες υποθέσεις (υποκλοπές, αρχαιοκαπηλία, πώληση ΑΓΕΤ) που είχαν απασχολήσει τη Βουλή, με τη νέα πλειοψηφία, του ΠΑΣΟΚ, που προέκυψε από τις εκλογές του Νοεμβρίου 1993, με το πρωτοχρονιάτικο (1995) διάγγελμά του.

Έτσι έκλεισε εκείνος ο κύκλος.

The post Δεν τον άκουσε appeared first on kontranews.gr - Τελευταίες εξελίξεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο..