Παιχνίδια ανασχηματισμού

Κάνοντας μια παρέκβαση στα των μειζόνων ιστορικών γεγονότων, συνδεόμενων με τους ετήσιους εορταστικούς κύκλους, με αφορμή τον ανασχηματισμό ή «διορθωτικές κινήσεις», που ανακοινώθηκε προχθές.

Κατ’ αρχήν οφείλουμε να αναγνωρίσουμε στον Κυριάκο Μητσοτάκη, την ικανότητα αντιγραφής ή μίμησης πρακτικών προκατόχων του και μάλιστα των μεγάλων μορφών της μεταπολίτευσης.
Ως προς τον νεολογισμό, θυμίζει πολύ Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος έτσι είχε «βαφτίσει» τον πρώτο ανασχηματισμό της κυβέρνησής του.

Ως προς την ουσία πάντως, αυτού του είδους οι σημειακές παρεμβάσεις θυμίζουν περισσότερο τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, εν τίνι μέτρω δε και τον Κώστα Καραμανλή.

Ειδικότερα για τον «γενάρχη» της σύγχρονης συντηρητικής παράταξης, ιδρυτή της ΝΔ, αποτελούσε κοινό μυστικό ότι δεν του άρεσαν οι συχνές αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα, πολύ περισσότερο δε οι ευρύτατοι ανασχηματισμοί.

Κύριο χαρακτηριστικό των κυβερνήσεων του Μακεδόνα πολιτικού, από την προδικτατορική περίοδο, στις κυβερνήσεις της ΕΡΕ, ήταν η προτίμηση και επιμονή του σε ένα στενό πυρήνα προσώπων, που ανακυκλώνονταν στις κυβερνητικές θέσεις.

Από την άποψη αυτή, θα μπορούσε κανείς να βρει ομοιότητες με τον τρόπο που λειτουργεί ο σημερινός πρωθυπουργός.

Όμως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε και ένα άλλο χαρακτηριστικό, που ήταν το «λιτό σχήμα» των κυβερνήσεών του. Τα ολιγομελή κυβερνητικά σχήματα που χαρακτήριζαν τις κυβερνήσεις του Κωνσταντίνου Καραμανλή, δε συμβαδίζουν με το «φαραωνικό» σχήμα της σημερινής κυβέρνησης. Αν και, εδώ που τα λέμε, από τη μεταπολίτευση τουλάχιστον και μετά, έχουμε συνηθίσει, από όλους τους επιγόνους του Μακεδόνα πολιτικού, στην πρωθυπουργία, σε πολυπληθή κυβερνητικά σχήματα, με τον Ανδρέα Παπανδρέου πρώτα διδάξαντα, με κύριο χαρακτηριστικό τον μεγάλο αριθμό υφυπουργών.

Μένοντας στον Κωνσταντίνο Καραμανλή, θα άξιζε τον κόπο να μείνουμε σε έναν από τους λίγους και λιτούς ανασχηματισμούς, εκείνον του Μαΐου 1978, καθώς συνδέθηκε με μια κρίσιμη επιλογή του τότε πρωθυπουργού.

Τη διεύρυνση προς το παλιό, πολιτικό Κέντρο που είχε μεν ξεκινήσει από το 1974, όμως είχε ελάχιστα έως καθόλου συνδεθεί με τη σύνθεση των κυβερνήσεων της ΝΔ. Μοναδική ίσως εξαίρεση ήταν ο Κωνσταντίνος Στεφανάκης, που είχε διατελέσει υπουργός Δικαιοσύνης, την περίοδο 1974-‘77.

Τότε, τον Μάιο του 1978, έγινε το πιο αποφασιστικό βήμα, με την ανάληψη κομβικών υπουργείων, από δυο σημαίνουσες προσωπικότητες του παλιού κέντρου, που διαδραμάτισαν πρωταγωνιστικό ρόλο, ως στελέχη πλέον της ΝΔ.

Πιο σημαντική βέβαια ήταν η είσοδος στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, που ανέλαβε το κορυφαίο τότε υπουργείο, εκείνο του Συντονισμού.
Σημαντική όμως ήταν η είσοδος και του Αθανάσιου Κανελλόπουλου, που ανέλαβε το υπουργείο Οικονομικών.

Οι κινήσεις αυτές έφεραν και κάποιες «καραμπόλες», όπως την αποχώρηση του Παναγή Παπαληγούρα.

The post Παιχνίδια ανασχηματισμού appeared first on kontranews.gr - Τελευταίες εξελίξεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο..