Νίκος Φίλης: «Η ανάρτηση Πολάκη δεν καλεί σε βία, δεν συνιστά ποινικό αδίκημα»

Ο Νίκος Φίλης, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, μίλησε στη δημοσιογράφο Μαρία Μητσοπούλου (Ποντίκι, ιστοσελίδα), όπου και σχολίασε το ζήτημα που έχει προκύψει με την ανάρτηση του Παύλου Πολάκη και την παραπομπή του στην Επιτροπή Δεοντολογίας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. 

Μ. Μητσοπούλου: Πώς σχολιάζετε την ανάρτηση του Παύλου Πολάκη και τις αντιδράσεις που προκάλεσε; Θα κοστίσει εκλογικά το θέμα στο ΣΥΡΙΖΑ;

Νίκος Φίλης: Ο Πολάκης επανέλαβε απόψεις που είχε διατυπώσει πολλές φορές στο παρελθόν, με το γνωστό ύφος του, το οποίο ορισμένες φορές ξενίζει και συχνά προκαλεί αμηχανία σε μεγάλο μέρος των μελών και ψηφοφόρων του κόμματος. Η τελευταία ανάρτησή του, σε μια ουσιαστικά προεκλογική περίοδο, έδωσε την εντύπωση ότι θέλει να πάει στις εκλογές με προσωπική γραμμή, έξω από τη συλλογική εκπροσώπηση του κόμματος. Οι υποψήφιοι βουλευτές όμως δεσμευόμαστε από τη συλλογικά επεξεργασμένη πολιτική του κόμματος. Συνεπώς, η συμπεριφορά του σ. Παύλου δεν είναι αποδεκτή και ορθώς του ασκείται πολιτική κριτική. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει συντεταγμένες δημοκρατικές λειτουργίες, όπου πρέπει να συζητηθεί το θέμα…

Πρέπει να διαγραφεί;

Προσωπικά δεν πιστεύω ότι με τη μέχρι τώρα συμπεριφορά του υφίσταται θέμα διαγραφής. Επειδή γνωρίζω τον Παύλο, πιστεύω ότι ο ίδιος με τη στάση του θα διευκολύνει να μη δημιουργηθούν περαιτέρω ψυχικά και άλλα ρήγματα στο χώρο. Προέχει η πανστρατιά για τη νίκη στις εκλογές. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιχειρεί να εκμεταλλευτεί, παραποιώντας την μάλιστα, την ανάρτηση Πολάκη για να θέσει ένα συνολικό ζήτημα ρεβάνς σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν του συγχωρεί ότι έδωσε τη μάχη για να βγει η χώρα από τα μνημόνια, τη ρύθμιση του χρέους και τη δημιουργία προϋποθέσεων δημοκρατικής, κοινωνικής και οικολογικής ανάπτυξης της χώρας. Για αυτό, με αφορμή την υπόθεση Πολάκη, ξανακούμε το αφήγημα των μνημονιακών, για τις πλατείες των αγανακτισμένων που δήθεν υπονόμευαν τη Δημοκρατία, για το ότι οποιαδήποτε κριτική προς τους θεσμούς συνιστά «λαϊκισμό» και «φασισμό», για το ότι το παλαιό πολιτικό σύστημα που μας οδήγησε στη χρεοκοπία, είχε δίκιο!

Αυτή η δηλητηριώδης και διχαστική επιλογή Μητσοτάκη θα επιχειρηθεί να σφραγίσει αρνητικά την προεκλογική αντιπαράθεση, οδηγώντας σε δεύτερη μοίρα την αναγκαία προγραμματική αναμέτρηση. Οι σκοπιμότητες της κυβέρνησης είναι βρώμικες αλλά κατανοητές. Η αιφνίδια ενεργοποίηση της ηγεσίας της Δικαιοσύνης, με την οποία επιχειρείται ποινική παρέμβαση στον πολιτικό διάλογο της χώρας, ανησυχεί κάθε δημοκρατικό πολίτη. Η ανάρτηση Πολάκη δεν καλεί σε βία, δεν συνιστά ποινικό αδίκημα. Μπορεί να διαφωνεί κανείς με τις απόψεις του, αλλά αλίμονο εάν αποτελούν αντικείμενο εισαγγελικής διερεύνησης. Πόσο μάλλον που αυτή η αιφνίδια δικαστική παρέμβαση είναι επιλεκτική. Θα σας θυμίσω ότι ο γραμματέας της ΝΔ Μαρινάκης είχε γράψει σε ανάρτησή του προ καιρού, ότι αν ζούσε στην εποχή του εμφυλίου θα σκότωνε τον Τσίπρα. Ο Γεωργιάδης, κορυφαίος υπουργός της κυβέρνησης, δήλωνε ότι η Τουλουπάκη πρέπει να πάει φυλακή, ενώ ήταν σε εξέλιξη η δίκη. Κι ακόμα, την εποχή της Συμφωνίας των Πρεσπών, φωτογραφίες βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ σε αγχόνη και με την ένδειξη «προδότες» αναρτώνταν στους δρόμους και στο διαδίκτυο. Δεν είναι παράδοξο που τότε δεν είχε υπάρξει παρέμβαση της Δικαιοσύνης; Να θυμίσουμε και τη βραδυπορία της ηγεσίας της Δικαιοσύνης στην διερεύνηση του μεγάλου σκανδάλου των υποκλοπών; Τόσους μήνες μετά δεν έχει ακόμα κληθεί μάρτυρας να καταθέσει, ενώ από την Ευρωβουλή συνεχίζεται η έρευνα. Ούτε καν τα πολιτικά πρόσωπα που απομακρύνθηκαν από τον ίδιο τον πρωθυπουργό δεν έχουν κληθεί! Αντιθέτως ακούμε ότι θα ζητηθεί η άρση της ασυλίας του Πολάκη για να καταθέσει ανωμοτί, δηλαδή κατ’ ουσίαν ως κατηγορούμενος.

Υπάρχει ένα θεσμικό θέμα το οποίο δυστυχώς κανένα κόμμα δεν έθεσε κατά τη συνταγματική αναθεώρηση. Ο τρόπος διορισμού της ηγεσίας της Δικαιοσύνης από την εκάστοτε κυβέρνηση δημιουργεί εξαρτήσεις που είναι δυνατόν να επηρεάσουν τη συνολική λειτουργία της τρίτης εξουσίας. Μόλις προχθές ο αρμόδιος κοινοτικός επίτροπος επισήμανε αυτή την ελληνική ιδιορρυθμία, που «καθιστά τη Δικαιοσύνη επιρρεπή σε πιθανή επιρροή από την εκτελεστική εξουσία». Αντί λοιπόν να συζητάμε την ανάγκη βαθιών δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων, όπως είναι η επιλογή της ηγεσίας της Δικαιοσύνης από τη βουλή με αυξημένη πλειοψηφία, καταναλωνόμαστε σε προσωπικές διαμάχες και στοχοποιήσεις.