Το Σάββατο (03/08), διαβάζοντας το άμεσο και φουλ ενημερωτικό LIVE του Gazzetta για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού, γέλασα πολύ με το σχόλιο του αγαπημένου Νίκου Παπαδογιάννη, αναφορικά με τα προκριματικά των εκατό μέτρων, όπου δίνουν το παρών φιλότιμοι αθλητές από χώρες που δεν γνωρίζαμε καν ότι υπήρχαν στον πλανήτη Γη.
Ο καλός συνάδελφος (ανατριχιάζω μόνο που με αναφέρω ως συνάδελφό του!) έγραφε σε ένα από τα σχόλια με τον ξεχωριστό του τρόπο: «Σε 12.11 έτρεξε το 100άρι ο αθλητής με το εκπληκτικό όνομα Μαλεσέλο Φουκοφούκα, από το νησί Τόνγκα στον Ειρηνικό. Μπροστά του τερμάτισαν με 11.65 ο Βιγιαρούμπια από την Ισημερινή Γουινέα και με 11.15 ο Κακιουέα από το Ναούρου. Αγάπη μόνο για αυτούς τους γίγαντες».
Και, διαβάζοντας το παραπάνω σχόλιο, αυτόματα μου ήρθε στο μυαλό το εξαιρετικό του βιβλίο «Ο Νίκος λείπει» (εκδόσεις Key Books), στο οποίο ο Νίκος αφηγείται μερικά από τα δεκάδες ταξίδια του στις τέσσερις γωνιές του πλανήτη, σε συνδυασμό με απίστευτα (αλλά αληθινά) περιστατικά που έλαβαν χώρα εκεί.
Στο Παρίσι όπου βρίσκομαι δεν πήρα μαζί μου για ένα φρεσκάρισμα το βιβλίο (λάθος μου, το παραδέχομαι) αλλά, αν δεν με απατά η μνήμη μου, η Αγία Λουκία δεν ήταν ένας από τους προορισμούς των εξωτικών (κατά βάση) ταξιδιών του.
Τι εστί, όμως, Αγία Λουκία; Ένα νησί της Ανατολικής Καραϊβικής με πληθυσμό που φτάνει μετά βίας τις 200 χιλιάδες κατοίκους, όσους περίπου έχουν η Πάτρα ή το Ηράκλειο (για να καταλάβετε για τι μιλάμε/γράφουμε).
Η μοναδική χώρα στον κόσμο μαζί με την Ιρλανδία που έχει πάρει το όνομά της από μια γυναίκα (την Αγία Λουκία των Συρακουσών), δεν αναφέρεται στο ημερολόγιο του Χριστόφορου Κολόμβου, σε ένα από τα ταξίδια που ακολούθησαν αυτό στο οποίο ανακάλυψε την Αμερική. Υπήρξε, όμως, μήλον της έριδος μεταξύ Βρετανών και Γάλλων αποίκων.
Παρότι απέκτησε την πλήρη ανεξαρτησία της το 1979, επέλεξε να παραμείνει στην Βρετανική Κοινοπολιτεία και αναγνωρίζει ως μονάρχη της τον Βασιλιά Κάρολο, ο οποίος πιθανότατα θα πληροφορήθηκε με έκπληξη ότι αυτό το μικρό νησί στα σύνορα του Ατλαντικού Ωκεανού κατέκτησε το πρώτο του μετάλλιο και αυτό μάλιστα ήταν χρυσό και στο πιο λαμπερό αγώνισμα του στίβου, του βασιλιά δηλαδή των Ολυμπιακών Αγώνων.
** Διαβάστε εδώ τη συνέχεια του ενδιαφέροντος άρθρου του Αλέξανδρου Λοθάνο στο gazzetta.gr. Τι γράφει με πολλή αγάπη και σεβασμό για τον Αγία Λουκία (για την οποία «τώρα όλοι θα μάθουν), την «Ωραία Ελένη» όπως την είχαν βαφτίσει όταν τη διεκδικούσαν οι «μνηστήρες». Τίτλος τού άρθρου στο σάιτ: «Νίκο, στην Αγία Λουκία έχεις πάει;»
Αποποίηση ευθύνης
Ο ιστότοπος είναι μια πλήρως αυτοματοποιημένη υπηρεσία συνάθροισης, ταξινόμησης και ανάρτησης συνοπτικών ειδήσεων και νέων από άλλους ελληνικούς ειδησεογραφικούς ιστότοπους, μέσω της τεχνολογίας RSS. Δεν αναλαμβάνουμε καμία ευθύνη για την επάρκεια, ποιότητα, πληρότητα ή ακρίβεια των ειδήσεων και των νέων που δημοσιεύονται. Δείτε περισσότερα στο τμήμα "Αποποίηση Ευθύνης" των Ορων Χρήσης.