Το ΠΑΣΟΚ δεν αποτέλεσε εξαίρεση στην παρακμή αυτή του συγκεκριμένου πολιτικού χώρου. Το αποκορύφωμα ήταν τα πρώτα χρόνια της βαθιάς οικονομικής κρίσης στη χώρα μας, οπότε έχασε το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό της επιρροής του και μεγάλες μάζες μετακινήθηκαν κυρίως στον ΣΥΡΙΖΑ που υποσχόταν παραδείσους ή, ένα μικρότερο κομμάτι, σε λαϊκιστικά κόμματα που είχαν διάφορες εκλογικές εκφράσεις. Τώρα, ο κίνδυνος του ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει, όπως δεν υπάρχει και κάποιος κομματικός φορέας για να υποδεχθεί τα απογοητευμένα πλήθη που τον εγκατέλειψαν στην πορεία αυτών των χρόνων.
Αυτό που υπάρχει είναι δεδομένο. Μια πολύ μεγάλη πληθυσμιακή ομάδα, η οποία δεν έχει πολιτική έκφραση, προτιμά την αποχή επειδή δεν ελκύεται από μια διαφορετική πολιτική πρόταση και αναζητεί τη λιγότερο κακή λύση από αυτής της κυβερνητικής εκδοχής. Ακροατήριο έτοιμο να ακούσει το ΠΑΣΟΚ υπάρχει και το πρόβλημα μετατοπίζεται στο ίδιο το κόμμα. Έχει να πει κάτι ουσιαστικό για να πάρει με το μέρος του τον κόσμο αυτό; Είναι ικανό να προσελκύσει πάλι κοινωνικές ομάδες που θα το μετατρέψουν σε κόμμα εξουσίας;
Τις απαντήσεις μπορεί να τις δώσει μόνος αυτός που θα εκλεγεί στην ηγεσία του. Να κατανοήσει τα δεδομένα, να ανακαλύψει τις αιτίες για τις οποίες το κόμμα του ‘’σέρνεται’’ πολιτικά και να καταρτίσει ένα πρόγραμμα που δεν θα μοιάζει με αυτό της κυβέρνησης. Δύσκολο σίγουρα, ακατόρθωτο όχι…
**Απόσπασμα από άρθρο του Γιάννη Παντελάκη που δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO με τίτλο: Η τελευταία ευκαιρία του ΠΑΣΟΚ. Διαβάστε εδώ το πλήρες κείμενο.
Αποποίηση ευθύνης
Ο ιστότοπος είναι μια πλήρως αυτοματοποιημένη υπηρεσία συνάθροισης, ταξινόμησης και ανάρτησης συνοπτικών ειδήσεων και νέων από άλλους ελληνικούς ειδησεογραφικούς ιστότοπους, μέσω της τεχνολογίας RSS. Δεν αναλαμβάνουμε καμία ευθύνη για την επάρκεια, ποιότητα, πληρότητα ή ακρίβεια των ειδήσεων και των νέων που δημοσιεύονται. Δείτε περισσότερα στο τμήμα "Αποποίηση Ευθύνης" των Ορων Χρήσης.